Nag umpisa at naisapan kung isulat ang mga ito sa panahong pakiramdam ko bay nag iisa lamang ako sa aking buhay pakiramdam ko bay malayo ako sa lahat ng mga tao sa aking paligid at parang wala akong paki alam sa mga taong nakapaligid sa akin mas ginugusto ko pang mag-isa na lamang sa aking kuwarto at nag iisip na kung ano o paano ba ang pinaka maganda kong gawin na lamang..
Sa mga panahong akoy nag iisa walang makausap o ayaw ko lang makipag usap sa iba' tumatakbo ang isip kung paano at bakit nangyayari ang ganito sa aking buhay.
minsan ay naiisipan tapusin na lamang ang pinahiram sa aking buhay ngunit pag na gugunita ko ang mga taong nag papasaya sa akin ang lahat ng lungkot at luha sa aking mga mata,sakit na nararamdaman sa aking puso ay parang bang sinasabing di dito natatapos ang lahat.
Lahat ng saya at maliligayang araw na naganap sa aking buhay simula ng dumating ang una kong anak na si Kathlene at dumating ang pangalawa kong si Kristine natama di nga dito natatapos ang lahat’’dahil alam ko at ipapahintulot pa na makasama ko sila habang buhay ng may saya at ngiti sa isat-isa mula sa aming mga mukha at mga labi duo'y di ako mawawalan ng pag-asa.
Nakakatawa at minsan di kapanipaniwala kung mababasa ng iba ang artikulong ito. lalo na yung mga taong di naman talaga nakaka kilala sa akin ng lubos! ngunit sa aking pananaw ang mga naisinusulat kong ito ay galing sa aking puso at nag punta sa aking isip at naisipang isulat na lamang.
Sa mga panahong akoy nag iisa walang makausap o ayaw ko lang makipag usap sa iba' tumatakbo ang isip kung paano at bakit nangyayari ang ganito sa aking buhay.
minsan ay naiisipan tapusin na lamang ang pinahiram sa aking buhay ngunit pag na gugunita ko ang mga taong nag papasaya sa akin ang lahat ng lungkot at luha sa aking mga mata,sakit na nararamdaman sa aking puso ay parang bang sinasabing di dito natatapos ang lahat.
Lahat ng saya at maliligayang araw na naganap sa aking buhay simula ng dumating ang una kong anak na si Kathlene at dumating ang pangalawa kong si Kristine natama di nga dito natatapos ang lahat’’dahil alam ko at ipapahintulot pa na makasama ko sila habang buhay ng may saya at ngiti sa isat-isa mula sa aming mga mukha at mga labi duo'y di ako mawawalan ng pag-asa.
Nakakatawa at minsan di kapanipaniwala kung mababasa ng iba ang artikulong ito. lalo na yung mga taong di naman talaga nakaka kilala sa akin ng lubos! ngunit sa aking pananaw ang mga naisinusulat kong ito ay galing sa aking puso at nag punta sa aking isip at naisipang isulat na lamang.
